NASA’nın yaptığı açıklamaya nazaran ufak bir kutu formunda olan GPIM, uzaydaki birinci düşük toksiklikteki roket yakıtı testini edecek. Pak bir yakıt olarak geliştirilen hidroksil amonyum nitrat (AF-M315E), uydularda ve uzay araçlarında roket yakıtı olarak kullanılan ve son derece toksik olan hidrazine alternatifi olarak kullanılacak.
NASA’ya toplam maliyeti 65 milyon dolar olan GPIM, birinci itici güç testini 2013 yılında tamamlamıştı. İçinde bulunduğumuz Haziran ayı ise NASA’nın uzay uçuşları için verimli ve sürdürülebilir bir yakıt sunma gayesi için kıymetli bir adım daha atılmış oldu. Bu hususta konuşan NASA’nın Uzay Teknolojisi Misyonu Başkanlığı’ndaki yöneticilerden olan Steve Jurczyk “Geliştirdiğimiz bu teknoloji hem çevreyi hem de fırlatma işçisinin sıhhatini müdafaa açısından hayli değerli, ayrıyeten maliyetleri azaltma potansiyeline de sahip” tabirlerini kullanmış.
Şu an birçok uzay aracının icra ettiği vazifede hidrazin kullanılıyor fakat AF-M315E, yakıt tüketimini %50 oranında azaltarak daha uzun misyonlar gerçekleştirme imkânı sunuyor. NASA’ya nazaran AF-M315E’nin sahip olduğu yüksek yoğunluk, yakıtın daha az bir alanda depolanması manasına geliyor. Ayrıyeten donma noktası da daha düşük olan yakıt, sıcaklığının müdafaası için daha az uzay aracı gücüne gereksinim duyuyor.
NASA’nın Uzay Teknolojisi Misyonu Başkanlığı’nda teknoloji gösterim misyonları programı yöneticisi olarak vazife yapan Dayna Ise, “İnsanlar için çok daha inançlı ve epeyce tehlikesiz. Üniversiteler üzere daha evvel yakıt yüklemesi yapmanın emniyetli olmadığı öbür ortamlarda yükleme yapılabileceğini düşünüyoruz. Ayrıyeten yakıtın ülke içindeki nakliyatını kargo şirketleri vasıtasıyla bile sağlayabilirsiniz.” kelamlarıyla AF-M315E’nin ne kadar inançlı olduğunu aktarmış.
GPIM, STP-2 isimli teknoloji testi kapsamında NASA’nın uzaya göndereceği dört yükten birini oluşturuyor.
