Fransa hali hazırda dünyada elektriğini nükleer enerjiden elde eden önemli bir güç. O denli ki bu oran son sayılara nazaran %70’i bulmuş durumda. Bu nedenle bir yandan eskiyen nükleer güç santrallerini kapatmak isteyen Fransa öbür yandan da oluşacak açığı nereden karşılayacağını bulmak zorunda. Üstelik bunu karbon emisyon bedellerini yükseltmeden yapmalı.
En rahat görünen tahlil olan toplu arazi tipi güneş santrallerinin çeşitli problemleri da yok değil. Mesela arsa bulma ve kiralama masrafları, üretim ile tüketimin farklı yerlerde olması nedeniyle trafo ve nakil çizgilerine yapılan yatırımlar kesimi yavaşlatmakta. Şehir içerisinde üretim ise aslında en hoş tahlil. Tüketimin içinde üretim yapmak; arazi, trafo, nakil çizgileri ve kayıpların önüne geçmekte. Ayrıyeten yatırımın küçüklüğü sayesinde büyük sermayedarlara gerek duyulmuyor.
Bu nedenle devlet bu bahiste işleri hızlandırmayı planlıyor ve 80-400 araç kapasiteli açık otoparklara 5 yıl, 400 üstüne 3 yıl içinde toplam alanlarının en az %50’sine güneş paneli kurma mecburiliği getirmiş durumda. Bu sayede toplam 11 GW gücünde lisanssız yatırımın kent içine yapılması planlanıyor. Türkiye’nin şu anda güneş gücündeki heyeti gücünün ekim ayı sonu prestiji ile yalnızca 9.1 GW olduğu düşünülürse yapılacak yatırımın büyüklüğü dikkat cazip.
Başka bir karşılaştırma ise 11 GW kapasitenin toplam 10 nükleer reaktörüne denk olması etkileyici. Üstelik bu araçlara gölgelik sağlarken kent içi ısısının da yükselmesini önleyici bir tesire sahip. Yatırımı vaktinde gerçekleştirmeyenlere ise park yeri başına aylık 50 Euro ceza kesilecek. Yani 80 araçlık bir otopark yılda 48 bin Euro cezaya maruz kalacak.
